İki Kişilik Bir Oyun

İki Kişilik Bir Oyun / A Play for Two

İlk Oyun 
17 MAYIS 2006

Konsept, Tasarlayan ve Yöneten: BÜLENT ERKMEN

Yazan: YEKTA KOPAN

İkinci Yönetmen: MURAT DALTABAN

Oyuncular

1. Ekip
YELDA REYNAUD, ALTAY ÖZBEK

2. Ekip
MELİKE GÜNER, ALTAY ÖZBEK

3.Ekip
MELİKE GÜNER, ALPER KUL

PROJE EKİBİ

Oyun Mekanı Uygulama Tasarımı: YEŞİM BAKIRKÜRE

Işık Tasarımı: KEMAL YİĞİTCAN

Giysi Danışmanı: HATİCE GÖKÇE

Çeviri: RICHARD HAMMER, AYŞEGÜL ULAY

Çeviriyi seslendiren: SELEN UÇER

İki Kişilik Bir Oyun

15. Uluslararası İstanbul Tiyatro Festivali ve 4. Uluslararası Tiyatro Olimpiyatları kapsamında 17 Mayıs 2006’ da sahnelenmiştir.

“Bir Oyun”

Bu bir tiyatro “oyun”u. Uluslararası İstanbul Tiyatro Festivali ve Tiyatro Olimpiyatları için tasarlanmış/hazırlanmış bir oyun.

İki oyuncu var. Bir kadın ve bir erkek. Oyun boyunca bu iki kişi birbirlerine ulaşmaya çalışıyorlar.
Oyun boyunca birbirlerini görüyorlar, birbirlerine yaklaşıp uzaklaşıyorlar, birbirleriyle sürekli konuşuyorlar, hatta zaman zaman birbirlerine dokunabiliyorlar.
Ama kendi “yolları” onları bir türlü birleştirmiyor.

Oyunun bütününde “tek kelime”lik, cümle olmayan konuşmalar var. Düşündüklerini, yaptıklarını, yapmak istediklerini, duygularını, kendilerini, kendi hikayelerini birbirlerine -ve bize- anlatabilmek için “tek kelime” engeli var. Bütün bunları ancak “tek kelimelik” konuşmalarla yapabilmeliler. Hikayelerini, hikayelerinin izleyiciyi de içine alan duygusal iniş-çıkışlarını bu “tek kelime”lerle bize anlatabilmeleri gerekiyor.

“Konuşmalar”ın anlattığı hikaye yersiz, zamansız, geçmişsiz, geleceksizdir. Ama izleyiciyi/okuru* “alıp götürebilen” bir yapısal kıvraklığa da sahip olmalıdır.

Sahne, karemsi mekânın dört duvarı. Dört duvar boyunca kurulmuş/örülmüş bir “labirent” ve bu labirentin içinde her iki oyuncunun kendi yolları var. Oyuncular, oyun boyunca zemine, tavana ve duvara değmeden bu labirentteki kendi yollarının onları götürdüğü yere soldan sağa birlikte gidiyorlar. Bazen duvara, bazen zemine arada bir de tavana dik konumda yürümek, ilerlemek zorunda kalıyorlar. Bu dört duvar boyunca kurulmuş/örülmüş labirentin içinde ilerleyebilmenin “zorunlu” oyununu oynuyorlar.

İzleyiciler mekânın ortasında yer alıyor. Oturdukları yerde, sabit daire zeminli döner taburelerinde, duvarda izledikleri oyuncuların ilerleyiş hareketleri yönünde bedenleriyle soldan sağa dönüyorlar.

Oyun süresince, mekânın dört duvarı boyunca kurulmuş labirentin içinde ilerlemeye, kavuşmaya ve konuşmaya “çalışan” iki oyuncunun birbirlerine ulaşamamalarının, “beraber” olup birlikte olamamalarının hikayesidir bu oyun.

Bülent Erkmen

Oyun Sponsoru

Yapı Kredi Koray

Ulaşım Sponsoru

Ekol

Mekan Kurulum Sponsoru

Bilsar

Destekleyen

Bang & Olufsen